rozkopać

rozkopać
{{stl_3}}rozkopać {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}rɔskɔpaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_8}}-pie{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_24}}perf von {{/stl_24}}{{stl_7}}→ {{/stl_7}}{{stl_38}}rozkopywać {{/stl_38}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • rozkopać — dk IX, rozkopaćpię, rozkopaćpiesz, rozkopaćkop, rozkopaćał, rozkopaćany rozkopywać ndk VIIIa, rozkopaćpuję, rozkopaćpujesz, rozkopaćpuj, rozkopaćywał, rozkopaćywany 1. «kopiąc łopatą, kilofem, motyką zrobić w ziemi (śniegu) dół, rów; zryć,… …   Słownik języka polskiego

  • rozkopywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, rozkopywaćpuję, rozkopywaćpuje, rozkopywaćany {{/stl 8}}– rozkopać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, rozkopywaćpię, rozkopywaćpie, rozkopywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kopiąc… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • porozkopywać — dk VIIIa, porozkopywaćpuję, porozkopywaćpujesz, porozkopywaćpuj, porozkopywaćywał, porozkopywaćywany «wiele czegoś kolejno rozkopać; rozkopać coś w wielu miejscach» Porozkopywać ulice …   Słownik języka polskiego

  • odkopać — dk IX, odkopaćpię, odkopaćpiesz, odkopaćkop, odkopaćał, odkopaćany odkopywać ndk VIIIa, odkopaćpuję, odkopaćpujesz, odkopaćpuj, odkopaćywał, odkopaćywany 1. «kopiąc odnaleźć coś, natrafić na coś, wydobyć coś zakopanego; kopiąc odkryć, odsłonić… …   Słownik języka polskiego

  • rozgrzebać — dk IX, rozgrzebaćbię, rozgrzebaćbiesz, rozgrzebaćgrzeb, rozgrzebaćał, rozgrzebaćany rozgrzebywać ndk VIIIa, rozgrzebaćbuję, rozgrzebaćbujesz, rozgrzebaćbuj, rozgrzebaćywał, rozgrzebaćywany «grzebiąc rozgarnąć, rozrzucić coś; rozryć, rozkopać»… …   Słownik języka polskiego

  • rozryć — dk Xa, rozryćryję, rozryćryjesz, rozryćryj, rozryćrył, rozryćryty «ryjąc zrobić w ziemi dół, rów, bruzdę; rozkopać, rozorać, rozgrzebać; zburzyć, zrujnować» Koparki rozryły drogę. Bomby rozryły ziemię. Ziemia rozryta przez dziki …   Słownik języka polskiego

  • grunt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. gruntncie; lm M. y || a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uprawiana lub nadająca się do uprawy wierzchnia warstwa ziemi; ziemia uprawna, gleba, rola : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”